Η χοληδόχος κύστη
Η χοληδόχος κύστη είναι ένα όργανο σε επαφή με την κοίτη του ήπατος που βρίσκεται στο άνω δεξιό τμήμα της κοιλιάς. Η χοληδόχος κύστη χρησιμεύει ως αποθηκευτικός χώρος για το υγρό της χολής.Το υγρό τησ χολής είναι ένα φαιοπράσινο υγρό που παράγεται στο ήπαρ σε ποσότητα 400-800 κκ, και διοχετεύεται μέσω του δικτύου των χοληφόρων προς το 12δάκτυλο όπου αναμειγνύεται με το παγκρεατικά υγρά και το γαστρικό υγρό για την πέψη των τροφών.Ενα μέρος του υγρού αποθηκεύεται στην χοληδόχο κύστη και διοχετεύεται και αυτό στο έντερο μετά το γεύμα.

Χολολιθίαση
Έτσι ονομάζεται η παρουσία ενός ή περισσότερων λίθων ή ιζήματος στη χοληδόχο κύστη. Ο σχηματισμός λίθων μέσα στη χοληδόχο κύστη είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων (κληρονομικών, διατροφικών, ανατομικών,λογω άλλων συνυπαρχουσων παθήσεων πχ αναιμίας κα.).
Η χολολιθίαση πολλές φορές διαδράμει ασυμπτωματικά αλλά πολλές φορές μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική νοσηρότητα όπως η χολοκυστίτιδα, η χολαγγειίτιδα και η χοληδόχολιθίαση, o κολικός χοληφόρων και η οξεία παγκρεατίτιδα.
Η χολολιθίαση είναι κάποιες φορές ασυμπτωματική. Άλλες φορές προκαλεί συνήθη δυσπεπτικά ενοχλήματα όπως, δυσπεψια, φούσκωμα, αίσθημα βάρους στο στομάχι, ναυτία ή ερυγές που ξεκινούν λίγο μετά το γεύμα.ή και θωρακαλγια και πόνο στην πλάτη. Συχνά κατά την έξαρση τα συμπτώματα είναι τόσο έντονα που θα πρέπει να διαφοροδιαγνωστούν από παθήσεις όπως το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου ή και η ρήξη ανευρύσματος.
Αν κάποια πέτρα ή λάσπη σφηνώσει στον αυχένα της χοληδόχου κύστης εμποδίζοντας το άδειασμα της χοληδοχου κυστεως τότε, η κατάσταση προκαλεί έντονο πόνο και τάση προς εμετό (κωλικος χοληδόχου κύστεως).

Διάγνωση λιθίασης χοληδόχου κύστης
Η πιο κατάλληλη εξέταση είναι το υπερηχογράφημα χολοδοχου κύστεως το οποίο θα είναι σε θέση να αναδείξει το είδος των λιθων, το μέγεθος,τον αριθμό και την θέση τους.ΕπΊσης θα ελέγξει το ενδεχόμενο χοληδοχολιθΊασης δηλ το να έχει περάσει λίθος ή ίζημα εντός του χοληδόχου πορου.Σε περίπλοκες περιπτώσεις μπορεί να δώσουν χρήσιμα στοιχεία η αξονική τομογραφία και η μαγνητική χολοφόρων (MRCP).

Επιπλοκές από χολολιθίαση

Σε περίπτωση συνυπάρχουσας χολολιθίασης, ιδιαίτερα αν οι λίθοι είναι μικροί κάτω από 3/5 χιλ ή υπάρχει ίζημα στην χοληδόχο κύστη, το περιεχόμενο αυτό δύναται να διέλθει δια του κυστικού πόρου στον χοληδόχο πόρο και να προκαλέσει αποφρακτικά φαινόμενα στην ομαλή διέλευση του υγρού της χολής προσ το έντερο. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται αποφρακτικός ίκτερος και εδηλώνεται κλινικά με κιτρίνισμα των βλεννογόνων και τα ούρα σκουραίνουν από τις χολοχρωστικές ενώ εργαστηριακά εκδηλώνεται με αύξηση των χολοστατικών ενζύμων SGOT, SGPT, γ-GT, ALP κτλ. Όταν η απόφραξη ειναι σημαντική αναπτύσσεται ταχέως φλεγμονή λόγω τησ στάσης μικροβίων και η οποία είναι επικίνδυνη και δυνητικά θανατηφόρος αν δεν αντιμετωπιστεί και χαρακτηρίζεται από τρία χαρακτηριστικά συμπτώματα: πόνο, πυρετό και ίκτερο. Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει την τριπλή ενδοφλέβια νοσοκομειακή αντιβίωση και την διόρθωση της απόφραξης μέσω της διενέργειας ERCP.
Οξεία λιθιασική παγκρεατίτιδα
Όταν κάποιο λιθιασικό στοιχείο αποφράξει και τραυματίσει τον παγκρεατικό πόρο, τότε προκαλείται οξεία παγκρεατίτιδα. Παρατηρείται αύξηση της πίεσης και διάταση του παγκρεατικού πόρου ενώ μετά την ρήξη του τα ενεργά παγκρεατικά υγρά προκαλούν την αυτοκαταστροφή του οργάνου.Η κατάσταση στισ βαριές μορφές τησ είναι εξόχως κρίσιμη ,ο ασθενής είναι σε υπόταση και σοκ, συνήθως εισέρχεται στην ΜΕΘ και είναι ενίοτε θανατηφόρος. Για τον λόγο αυτό το ενδεχόμενο χολολιθίασης ιδιαίτερα με μικρούς λίθους οι οποίοι μπορούν να προκαλέσουν οξεία παγκρεατίτιδα θα πρέπει να αντιμετωπίζεται έγκαιρα με λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή.
ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ