Καλοήθεις Παθήσεις Μαστού

Το ινοαδένωμα του μαστού

Το ινοαδένωμα μαστού είναι ο πιο συχνά εμφανιζόμενος καλοήθης όγκος στο μαστό. Κλινικά εμφανίζεται ως ψηλαφητή, κινητή, ελαστική ή σκληρή μάζα, συνήθως ανώδυνη, ενώ μπορεί να γίνεται εντονότερα ψηλαφητή και επώδυνη πριν την έμμηνο ρύση.

Πρόκειται για όγκους, καλά περιγεγραμμένους, με ομαλά όρια που συχνότερα εντοπίζονται σε νέες γυναίκες ηλικίας 14 έως 36 ετών.

Είναι ένας ινοεπιθηλιακός όγκος και θεωρείται μια παρέκκλιση της φυσιολογικής ανάπτυξης των λοβίων παρά ένα νεόπλασμα,μπορεί να έχουν πολλαπλή ανάπτυξη στον ίδιο μαστό ενώ σε μικρότερο ποσοστό των περιπτώσεων εμφανίζονται και στους δύο μαστούς.

Το μέγεθός του μπορεί να αυξηθεί κατά την κύηση, τη γαλουχία ή πριν την εμμηνόπαυση.Ένα ινοαδένωμα μαστού μπορεί να έχει μέγεθός από λίγα χιλιοστά ενώ μπορεί να φτάσει έως και πάνω από 12 εκατοστά ή και περισσότερο(giant fibroadenoma).

Οι διαστάσεις του ενδέχεται να επηρεαστούν ,συνήθως να αυξηθούν κατά την εγκυμοσύνη, το θηλασμό και την ορμονοθεραπεία ενώ παραμένουν σταθερές στην εμμηνόπαυση όταν ελαττώνονται τα επίπεδα των ορμονών και ενίοτε εκφυλίζονται.

Σχετίζεται ένα ινοαδένωμα με τον καρκίνο του μαστού;

Ιστολογικά αποτελείται από επιθηλιακό και ινώδη, συνδετικό ιστό με περισωληναριακή και ενδοσωληναρική ανάπτυξη. Δεν εξελίσσεται σε καρκίνο, σπάνια όμως (3-5%) μπορεί να βρεθεί καρκίνος στην περιφέρεια ή εντός του ινοαδενώματος. Όταν μια γυναίκα εμφανίζει ινοαδένωμα στο μαστό της αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι αυξάνεται ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου του μαστού. Εξαιρετικά σπάνια ορισμένα in situ LCIS ή διηθητικά καρκινώματα μπορούν να αναπτυχθούν στο εσωτερικό ή στην περιφέρεια ενός ινοαδενώματος για τον ίδιο όμως λόγο που θα μπορούσε να αναπτυχθεί ένα καρκίνωμα σε οποιαδήποτε άλλη θέση του μαστού.

Ινοαδένωμα μαστού και ιστολογική ταξινομηση

Τα ιστολογικά χαρακτηριστικά ενός ινοαδενώματος διαφοροποιούν την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου μαστού. Ανάλογα με τον κυρίαρχο κυτταρικό του πληθυσμό, ένα ινοαδένωμα διακρίνεται σε απλό, σύνθετο και φυλλοειδή όγκο.

Όταν οι διαστάσεις του ξεπεράσουν τα 10 εκατοστά ονομάζεται γιγάντιο ινοαδένωμα ενώ τα ινοαδενώματα που εμφανίζονται σε ηλικίες 10 έως 18 ετών, ονομάζονται νεανικά ινοαδενώματα.

Στο σύνθετο ινοαδένωμα το ενδεχόμενο εμφάνισης καρκίνου μαστού είναι σχετικά πιο αυξημένο. Οι φυλλοειδείς όγκοι είναι μια ξεχωριστή πάθηση, μοιάζουν με το ινοαδένωμα και παρόλο που είναι συνήθως καλοήθεις, σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να αφορούν σε κακοήθεια.Έχουν μεγάλο μέγεθος >3 εκατοστά, παρουσιάζουν ταχεία ανάπτυξη, ενώ εμφανίζονται σε σχετικά πιο μεγάλες ηλικίες μέχρι και 40 ετών. (φυλλοειδές κυστεοσάρκωμα). Συχνά υποτροπιάζουν τοπικά μετά την αφαίρεση σε ποσοστό 15-60%. ταξινομούνται κατα grade I,II,III. Η αντιμετώπιση τους αφορά ευρεια τοπική ή και απλή μαστεκτομή σε μεγάλους φυλλοειδείς όγκους.

Ποιες είναι οι αιτίες του ινοαδενώματος;

Το ινοαδένωμα θεωρείται περισσότερο σαν παρέκλιση της φυσιολογικής ανάπτυξης των λοβίων παρά σαν νεόπλασμα. Τα ινοαδενώματα δημιουργούνται από τα λόβια και συγκεκριμένα όταν ο αδενικός ιστός κι οι πόροι αναπτύσσονται πάνω στο λόβιο και δημιουργούν έναν συμπαγή όγκο.Υπάρχει άμεση συσχέτιση με την ορμονική ευαισθησία του μαστού και την ανάπτυξη των ινοαδενωμάτων.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

• Κλινική εξέταση μαστού:Στις περισσότερες περιπτώσεις θέτει την διάγνωση η χαρακτηριστική κλινική εικόνα κατα την ψηλάφηση .Επίσης βοηθούν στην διάγνωση:
• Το υπερηχογράφημα μαστού
• Η μαστογραφία
• Η βιοψία με λεπτή βελόνη FNA ή κόπτουσα βελόνη-core biopsy (όταν υπάρχει υποψία κακοήθειας, αλλαγή στη μορφολογία ή στις διαστάσεις του)

Ινοαδένωμα μαστού: Θεραπεία και παρακολούθηση

Στις περισσότερες περπτώσεις εφαρμόζεται απλή παρακολούθηση, με περιοδικούς κλινικούς και υπερηχογραφικούς ελέγχους.Αν το ινοαδένωμα παρουσιάζει ταχεία ανάπτυξη, αλλάζει χαρακτηριστικά, ή η FNA θέτει υπόνοιες, μπορει να γίνει core biopsy, και αναλόγως αποτελέσματος χειρουργική αντιμετώπιση.

Συγκεκριμένα για μικρά ινοαδενώματα, που καταγράφονται για πρώτη φορά, ακόμη και αν επιβεβαιωθεί η καλοήθης φύση τους με βιοψία, συστήνεται η παρακολούθηση τους για 4 εξάμηνα. Εάν οι διαστάσεις και η μορφολογία τους παραμένουν σταθερά συνεχίζουμε την παρακολούθηση με τον προληπτικό έλεγχο ρουτίνας που προβλέπεται για την ηλικία της ασθενούς.

Σε περίπτωση που αναδειχθεί πως το ινοαδένωμα αυξάνεται σε μέγεθος, είναι εξαρχής μεγάλου μεγέθους 20-30 χιλιοστά ή υπάρχει κλινική ή απεικονιστική υποψία για κακοήθεια, είναι αναγκαία η βιοψία του με λεπτή ή κόπτουσα βελόνη.

Ινοαδένωμα και χειρουργείο

Χειρουργική αφαίρεση για ένα ινοαδένωμα ενδείκνυται στις εξής περιπτώσεις:

• Αν το μέγεθος του αυξάνεται σημαντικά ή έχει αυξηθεί κατά 20-30% απο τις αρχικές του διαστάσεις.
• Εάν υπάρχει ταχεία ανάπτυξη και εγείρει την υποψία για φυλλοειδή όγκο.
• Όταν έχει επιβεβαιωθεί από τη βιοψία ότι πρόκειται για σύνθετο ινοαδένωμα.
• Όταν η βιοψία ή η κατευθυνόμενη κυτταρολογικά εξέταση είναι πλημελής
• Όταν είναι κλινικά ανησυχητικό.

Η χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση μπορεί να γίνει με τοπική ή γενική αναισθησία αναλόγως της θέσης του μεγέθους ,των ιστολογικών χρακτηριστικών,της ενδεικνυόμενης επέμβασης,και της κλινικής κατάστασης της ασθενούς. Συνήθως προτιμάται η αφαίρεση από μια μικρή τομή περιφερικά στην θηλαία άλω, εάν το επιτρέπει η θέση του, με στόχο το καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Σε περίπτωση που το ινοαδένωμα είναι μη ψηλαφητό γίνεται εντόπιση με διεγχειρητικό υπερηχογράφημα ή και προεγχειρητικός εντοπισμός και σήμανση με συρμάτινο οδηγό.

Η ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι της το ίδιο απόγευμα ή συνήθως την επομένη ημέρα,αναλόγως το είδος της επέμβασης,την αναισθησία ,και την κλινική της κατάσταση.

Τι είναι ο φυλλοειδής όγκος μαστού;

Ο φυλλοειδής όγκος ή φυλλοειδές κυστεοσάρκωμα, όταν έχει μικρό μέγεθος, μοιάζει κλινικά και απεικονιστικά με το ινοαδένωμα. Συνήθως όμως αναπτύσσεται γρήγορα και φτάνει σε πολύ μεγαλύτερο μέγεθος.

Είναι ένας σπάνιος ινοεπιθηλιακός όγκος (<1-2% των όγκων του μαστού) . Αυτοί οι όγκοι είναι ως επί το πλείστον καλοήθεις, έχουν όμως την τάση να μεγαλώνουν γρήγορα.

Διάγνωση

Η διάγνωση περιλαμβανει την κλινική εξέταση το υπερηχογράφημα μαστών την ελαστογραφία,την μαστογραφία ή και την μαγνητική μαστογραφία. Η τελική όμως διάγνωση πραγματοποιείται με κατευθυνόμενη διαδερμική βιοψία.

Θεραπεία

Ο φυλλοειδής όγκος μαστού έχει ως ενδεδειγμένη θεραπεία την χειρουργική αφαίρεση με ευρεία ογκεκτομή (η οποία είναι απαραίτητη για να μειώσουμε τα ποσοστά υποτροπής). Σε ορισμένες περιπτώσεις ο όγκος αυτός μπορεί να παρουσιάσει
υψηλό ποσοστό τοπικής υποτροπής και χρήζει ευρύτερης τοπικής εκτομής ή τεταρτεκτομής. Ακόμα πιο σπάνια μπορεί να είναι κακοήθης, με σαρκωματώδη εξαλλαγή και τότε απαιτείται απλή μαστεκτομή για τον τοπικό έλεγχο της νόσου.

Σε φυλλοειδείς όγκους αυξημένων διαστάσεων ιδιαίτερα σε μικρούς μαστούς η χειρουργική αντιμετώπιση συνίσταται σε μαστεκτομή με ταυτόχρονη αποκατάσταση.

Τι είναι οι κύστεις στο μαστό;

Οι κύστεις στον μαστό είναι ένα πολύ συνηθισμένο εύρημα: μπορεί να είναι πολλαπλές και αρκετά συχνά ψηλαφητές ανάλογα με το μέγεθος τους και το μέγεθος του μαστού. Ο αδένας του μαστού αποτελείται από τα λόβια (τους αδένες που παράγουν το γάλα) και τους γαλακτοφόρους πόρους. Οι κύστεις αποτελούν σακοειδείς διευρύνσεις των πόρων ή των λοβίων μέσα στις οποίες συγκεντρώνεται υγρό.

Οι κύστεις μαστού μπορεί να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία, συνήθως όμως εμφανίζονται σε γυναίκες πριν την εμμηνόπαυση ενώ μπορεί να εξαφανιστούν μετά από αυτή. Γυναίκες που λαμβάνουν ορμονικά υποκατάστατα είναι πιθανό να αναπτύξουν κύστεις .
Μπορεί να είναι ανώδυνες ή επώδυνες. Ορισμένες φορές οι κύστεις μπορεί να προκαλούν έντονο πόνο και δυσφορία, ιδιαίτερα όταν βρίσκονται υπό τάση πριν την έμμηνο ρύση.

Χρειάζεται θεραπεία για την κύστη του μαστού;

Η πιο συχνή τους επιπλοκή είναι η φλεγμονή και τότε πρέπει να αντιμετωπίζονται με εκκενωτική παρακέντηση και αντιβιοτική αγωγή. Στις ασυμπτωματικές κύστεις συνιστάται απλή παρακολούθηση με περιοδικά υπερηχογραφήματα. Στις επώδυνες, μεγάλες κύστεις πραγματοποιείται αναρρόφηση με λεπτή βελόνη και στις περιπτώσεις που ενδείκνυται το υγρό αποστέλλεται για κυτταρολογική εξέταση. Πρέπει να γίνεται επανέλεγχος σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα από την αναρρόφηση της.

Στις περιπτώσεις επιπλεγμένων κύστεων, με ανώμαλα όρια στο τοίχωμα ή συγκρίμματα ενδύκνειται η χειρουργική τους αφαίρεση.

Είναι επικίνδυνες οι κύστες μαστού; Πρέπει να μας ανησυχούν;

Οι κύστεις μαστού είναι καλοήθη μορφώματα στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Συνήθως αρκεί η παρακολούθηση τους και δεν εμπνέουν ανησυχία. Η πιθανότητα μια κύστη να υποκρύπτει νεόπλασμα είναι ιδιαίτερα σπάνια, όμως, θα πρέπει να εκτιμηθεί και να αξιολογηθεί από ειδικό.

• Στις επώδυνες, μεγάλες κύστεις πραγματοποιείται αναρρόφηση με λεπτή βελόνη και στις περιπτώσεις που ενδείκνυται το υγρό που συλλέγεται αποστέλλεται για κυτταρολογική. Πρέπει να γίνεται επανέλεγχος σε ένα μήνα από την αναρρόφηση της.
• Στις περιπτώσεις επιπλεγμένων κύστεων, εάν συνεχίζουν να υφίστανται ,ενδύκνειται η χειρουργική τους αφαίρεση.

Τι είναι είναι η ινοκυστική μαστοπάθεια;

Το 60% των γυναικών εμφανίζουν αυτή τη διαταραχή, είναι μια καλοήθης κατάσταση που χαρακτηρίζεται από την παρουσία στον μαζικό αδένα, οζιδίων που αποτελούνται από κύστεις συνήθως μικρού μεγέθους και ινώδεις περιοχές.

Η ινοκυστική μαστοπάθεια. Εκδηλώνεται πρωτίστως σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες ενώ λιγότερο συχνά εμφανίζονται ινοκυστικές αλλαγές σε γυναίκες στην εμμηνόπαυση, η σε μετεμηνοπαυσιακές εάν υποβάλλονται σε ορμονοθεραπεία.

Ποια είναι τα αίτια της ινοκυστικής μαστοπάθειας;

Η ινοκυστική μαστοπάθεια θεωρείται μια φυσιολογική κατάσταση και αναμενόμενη διαδικασία.

Οι γυναίκες με πυκνό μαστό έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης ινοκυστικών αλλαγών. Οι αλλαγές αυτές οφείλονται στις ορμονικές διακυμάνσεις , στις διάφορες φάσεις του εμμηνορροϊκού κύκλου καθώς και σε άλλες ορμόνες που έχουν σημαντική επίδραση στο μαστικό αδένα.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα που μπορεί να σχετίζονται με την ινοκυστική νόσο περιλαμβάνουν:

• αίσθημα βάρους στο μαστό
• πόνο στο μαστό
• ψηλαφητά ογκίδια

Τα συμπτώματα αυτά είναι εντονότερα πριν την έμμηνο ρύση και μπορεί να διαρκέσουν έως και ένα μήνα. Είναι πολύ σημαντικό αν εμφανιστούν ανάλογα συμπτώματα να απευθυνθείτε στον ειδικό ώστε να αποσαφηνίσει αν πρόκειται για συμπτώματα ινοκυστικής μαστοπάθειας η αφορά άλλη πάθηση του μαστού.

Πρόληψη

Η ινοκυστική μαστοπάθεια δεν μπορεί να προληφθεί.

Υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με την πρόσληψη ζάχαρης και των τηρουμένων διατροφικών συνηθειών κατα περίπτωση.

Χρειάζεται Θεραπεία η ινοκυστική μαστοπάθεια;

Η ινοκυστική μαστοπάθεια δεν απαιτεί ειδική θεραπεία.

Μπορούν να χορηγηθούν παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη από το στόμα για ανακούφιση των συμπτωμάτων. Ορισμένες φορές συστήνονται προϊόντα με βάση την προγεστερόνη σε μορφή γέλης για τοπική εφαρμογή.

Η ινοκυστική νόσος δεν είναι μια προκαρκινική αλλοίωση του μαστού, δεν αποτελεί παράγοντα κινδύνου ούτε αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου μαστού.

Τι είναι το αμάρτωμα μαστού;

Το αμάρτωμα μαστού ή αλλιώς αδενολίπωμα ή ινοαδενολίπωμα είναι ένας σπάνιος καλοήθης όγκος του μαστού εμφανίζεται σε γυναίκες στην τρίτη και τέταρτη δεκαετία της ζωής τους.

Τα κύτταρα των αμαρτωμάτων εκφράζουν υποδοχείς οιστρογόνων και προγεστερόνης ως εκ τούτου μπορεί να παρουσιάσουν αυξημένες διαστάσεις στην εφηβεία ή στην εγκυμοσύνη και τον θηλασμό όπου τα επίπεδα αυτών των ορμονών είναι αυξημένα. Το μέγεθος τους ποικίλλει από 1 έως και πάνω από 10εκατοστά.

δεν υπάρχουν ενδείξεις κακοήθους εξαλλαγής τους και κατά συνέπεια δεν χρειάζεται η αφαιρεσή τους, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

Τι είναι το λίπωμα μαστού;

Το λίπωμα μαστού είναι καλοήθης βραδέως αναπτυσσόμενος όγκος του μαστού που προέρχεται από υπερπλασία των λιποκυττάρων. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία αλλά είναι πιο συχνό μετά την ηλικία των 50 ετών.

Δεν δημιουργούν πρόβλημα στη διαφορική διάγνωση και αφαιρούνται συνήθως όταν έχουν πολύ μεγάλο μέγεθος κυρίως διότι προκαλούν αισθητικό και όχι διαγνωστικό πρόβλημα.

Η σκληρυντική αδένωση μαστού είναι μια καλοήθης πάθηση του μαστού που συμβαίνει όταν τα λόβια μεγαλώνουν και ενίοτε αναπτύσσεται γύρω τους σκληρός ινώδης ιστός.

Εμφανίζεται συνήθως σε γυναίκες μεταξύ 30- 50ετών και σχετίζεται με αλλαγές στα επίπεδα των οιστρογόνων ή τη λήψη ορμονικών σκευασμάτων και αντισυλληπτικών

Πως γίνεται η διάγνωση

Απεικονιστικά εμφανίζεται με τη μορφή διάσπαρτων μικροαποτιτανώσεων και στους δύο μαστούς ή εμφανίζεται σαν σκληρά ψηλαφητά ογκίδια σε έναν ή και στους δύο μαστούς.

Θεραπεία

Δεν απαιτεί ιδιαίτερη θεραπεία πέραν της συστηματικής παρακολούθησης.

Το ενδοπορικό θήλωμα ειναι μια καλοήθης βλάβη του μαστού που προέρχεται από τους γαλακτοφόρους πόρους. Μπορεί να εντοπιστεί οπουδήποτε στο μαστό αλλά η πιο συχνή θέση είναι πίσω από τη θηλή.

Μπορεί να είναι ένα ή πολλαπλά στα πλαίσια της πολλαπλής θηλωμάτωσης και αν και σπάνια μπορεί να εξελιχθεί σε κακοήθεια για αυτό και θα πρέπει να παρακολουθείται.

Συμπτώματα

Το κύριο κλινικό τους σύμπτωμα είναι το ορώδες ή και αιμορραγικό έκκριμα από τη θηλή. Αυτό πρέπει να διαχωρίζεται από την κακοήθεια πίσω από τους πόρους της θηλής, η οποία εκδηλώνεται επίσης με αιμορραγικό έκκριμα, όπως το ενδοπορικό θηλώδες καρκίνωμα.

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται με

• Υπερηχογράφημα
• Μαστογραφία
• Μαγνητική τομογραφία μαστών

Επίσης συνιστάται να πραγματοποιείται και:

• Κυτταρολογική εξέταση του υγρού που εκκρίνεται από τη θηλή
• Γαλακτογραφία

Θεραπεία

Σε ποσοστό 10% μπορεί να αναπτύσσονται σε περισσότερους από έναν πόρους και η χειρουργική τους αφαίρεση περιλαμβάνει την αφαίρεση όλου του εκφορητικού πόρου.

Εμφανίζεται συνήθως σε γυναίκες μεταξύ 30- 50ετών και σχετίζεται με αλλαγές στα επίπεδα των οιστρογόνων ή τη λήψη ορμονικών σκευασμάτων και αντισυλληπτικών.

Τι είναι η νόσος Mondor του μαστού;

Είναι η θρομβοφλεβίτιδα των επιφανειακών φλεβών του μαστού. Συνήθως προσβάλλει τις πλάγιες θωρακικές και θωρακοεπιγάστριες φλέβες. Πολύ συχνά περιγράφεται από τις γυναίκες ως ένα επώδυνο “κορδόνι”

Ποια είναι τα αίτια

Τα αίτια για τα οποία μία γυναίκα μπορεί να εμφανίσει νόσο του Mondor μπορεί να είναι ιδιοπαθή ή δευτερογενή, δηλαδή να αφορά παράγοντες όπως ένας τραυματισμός, χειρουργική επέμβαση, και σπάνια καρκίνος του μαστού.

Συμπτώματα

Τα συχνότερα συμπτώματα με τα οποία εμφανίζεται η νόσος Mondor είναι:

• πόνος
• αίσθημα βάρους ή τράβηγμα στην περιοχή
• ψηλαφητό και επώδυνο υποδόριο κορδόνι στο δέρμα του μαστού.

Θεραπεία

Η νόσος Mondor μπορεί να αυτοπεριοριστεί αλλά συστήνεται θεραπεία με αντιφλεγμονώδη σε μορφή γέλης (τζελ) για τοπική εφαρμογή και η αποφυγή άρσης βάρους ή έντονης σωματικής άσκησης.

Τι είναι η μαστίτιδα;

Η μαστίτιδα είναι μια φλεγμονώδης νόσος του μαστού, ιδιαίτερα συχνή κατά τη διάρκεια του θηλασμού (μαστίτιδα γαλουχίας), όμως μπορεί να εμφανιστεί και σε γυναίκες οποιασδήποτε ηλικίας ανεξάρτητα με το θηλασμό, Υπάρχουν διάφορες μορφές μαστίτιδας, χωρισμένες σε οξεία και χρόνια καθώς και η μαστίτιδα των νεογνών και της εφηβείας, λόγω περίσσειας οιστρογόνων.

Συνήθως όταν μιλάμε για μαστίτιδα αναφερόμαστε σε αυτή που σχετίζεται με το θηλασμό. Εμφανίζεται μέσα στους πρώτους τρεις μήνες ή μπορεί να εμφανιστεί και αργότερα.

Η αιτία μαστίτιδας στις θηλάζουσες γυναίκες σχετίζεται με την είσοδο βακτηρίων στο μαστικό αδένα, τα οποία βρίσκουν πρόσφορο έδαφος λόγω στάσης γάλακτος.

Διάγνωση

Θα πρέπει να τονιστεί ότι σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να ελεγχθεί από τον ειδικό ιατρό η πιθανότητα ύπαρξης φλεγμονώδους νεοπλάσματος το οποίο αν και μπορεί σε κάποια στοιχεία να μοιάζει με μια φλεγμονή του μαστού, είναι μια τελείως διαφορετική οντότητα η οποία απαιτεί βιοψίες και στην συνέχεια χημειοθεραπεία.

Θεραπεία για τη μαστίτιδα

Καταρχάς ο πόνος αντιμετωπίζεται με παυσίπονα και τοποθέτηση κρύων επιθεμάτων στο μαστό μετά το πέρας του θηλασμού.
Συστήνεται λήψη αντιβιοτικών συμβατών με το θηλασμό.

Ο θηλασμός μπορεί να συνεχιστεί με ασφάλεια ακόμη και κατά τη διάρκεια λήψης παυσίπονων και αντιβίωσης πάντα με την προυπόθεση ότι αυτά που λαμβάνει είναι συμβατά και ασφαλή σε σχέση με τον θηλασμό.

Σε περίπτωση που έχει εντοπιστεί απόστημα χρειάζεται παροχέτευση του πύου με βελόνη ή και χειρουργικός καθαρισμός με τοπική αναισθησία σε πιο εκτεταμένα αποστήματα.

Ορισμένα επιφανειακά αποστήματα ανοίγουν αυτόματα και σε αυτή την περίπτωση χρειάζεται μια καλή αντισηψία του τραύματος μαζί με την κατάλληλη αγωγή με αντιβίωση.

Οδηγίες για τις θηλάζουσες σε περίπτωση μαστιτιδας:

Ζητήστε εξέταση από ειδικό ιατρό για να αξιολογήσει την κατάσταση και την ανάγκη αντιβιωτικής αγωγής ή χειρουργικής παρέμβασης.

Με ποια συμπτώματα εμφανίζεται;

Τα συμπτώματα που μπορούν να συνδεθούν με την πορεκτασία είναι τα εξής:

• Έκκριμα από τη θηλή
• Ψηλαφητό μόρφωμα πίσω από τη θηλή
• Εισολκή της θηλής
• Φλεγμονή της θηλής
• Πόνος στη θηλή ή αίσθημα καύσους.

Θεραπεία για την πορεκτασία

Δεν απαιτείται θεραπεία για την πορεκτασία. Σε περίπτωση όμως εκκρίματος, ερυθρότητας ή εισολκής της θηλής ,επειδη ανάλογα συμπτώματα μπορεί να συσχετιστούν και με τα νεοπλάσματα των μαστών,θα πρέπει να αξιολογήσει ειδικός γιατρός την κατασταση.